1985 - 1989 yıllar için anılarım üzücü. Bayağı tanıdığım gitti,göç etti yani. Beni, 1991 yılında bir Türk yolda arabasına aldı. Bursa'da yaşıyormuş. Bulgaristan'daki son günleri için bana korkunç şeyler anlattı;Türkleri köpeklerle kovalamışlar, otomatik silahlarla korkutmuşlar, çoluk çocuğa ve kadınlara taciz etmişler. Adım değiştirildi ve ben antikomünist oldum ama en gücüme giden, iki yılda Bulgaristan'ın, İstanbul'un bir gecekondu mahallesine dönüştüğünü belirti bu genç adam.
Genç şair Mehmed Karahüseyin, o günlerde kendini yaktı. Bütün dersi yanmıştı, en sonunda kendini astı.
Azis Taş isminde arkadaşım var, mükemmel bir şair, kendisi benim öğrencim. Şu an İstanbul'da bir üniversitede okutman.
1985 yılındaki olaylar, Bulgaristan toplumunu böldü ve gerdi, halbuki bu toplum çeşitli etnik ve dini topluluklardan ibaret.
Ne yazık ki, günümüzde bile siyasetçiler bu trajediden yararlanma peşinde. Hala halkımızın önünde ciddi bir liderlerimiz bulunmuyor.
Biri birimize karşı çıkmamalıyız. Bu ülkede Bulgarı ve Türkü bölünme meliyiz. Bulgaristan toprakları için sadece Bulgar isimli olanlar şehit düşmemiştir. Hala hatırlıyorum, 1972 yılında Çepelare'deki şehitlik anıtındaki Türk-Arap isimlerini bile sildiler. Ölülerin bile isimlerine el uzatmak bir absürt.
Şu an ülkemizde herhangi bir etnik problem yok, belki dinler arasında bazı çekişmeler var. Bazı siyasi partileri suçlayabiliriz bu anlamda.
Bütün bu acı olayların yaralarının ne zaman iyileşeceğini bilemiyorum, belki birkaç nesil sonra bu gerçekleşebilir. Öğrencim Aziz Taş, isminden dolayı üzülüyordu, ona yeni isminle hiç bir zaman hitap etmedim. Aslında Rodoplar'da hiç bir zaman zorunlu bir müslümanlaştırma olmamıştır. Bir ülkenin gerçek tarihi roman kitaplarından oluşmamalı...
Bizim Türkler, Bulgaristan'ı satmadı ve hainlik etmediler. Onlar şerefli ve gururlu insanlar. İnandıkları liderleri var, bizim ise yok.1300 yıldır, bizim ülkemizde her başkaldıran yok edilmiştir.
Hristo Stoyanov,
yazar
понеделник, 30 май 2016 г.
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)
0 коментара:
Публикуване на коментар
Забележка: Само членове на този блог могат да публикуват коментари.