GİTME CAFER AĞABEY

Gitme Ağabeyim, gitme. Ölüm sana hiç yakışır mı, o sana büyük gelir. Zamanı mıydı Cafer Ağabey, zamanı mıydı şimdi. Bizleri, beni, yani kızkardeşini kimlere bıraktın sen. Sen o kadar temiz kalpliydin ki. Senin çekinerek, feysteki arkadaş listenize beni eklermisiniz dediğinde çok sevmiştim,çünkü benim şiirsel dünyamı araştırmış ve biliyordun. Senin tertemiz kalbini ve pırıl pırıl gözlerini hiç tanımadan hissetmiştim. Büyüğümdün, Ağabeyimdin, her gece bana doğruluk payı yüksek nasihatler veriyordun. Sen tipik ve çok çalışkan bir Deliorman köylüsüydün .Sofya Radyosunun cafekar Silistre muhabiri Cafer Mehmet Ağabeyimdin. Bulgaristan Türk halkını çok seven, ona hizmet etmekten hiç kaçınmayan nadide ve çok mütevazi bir kişiliğe sahipti o. Köy yaşantısının bütün heybetli güzelliği onun yüzüne ve kalbine yansıyordu. Bursa'ya kadar bizi görmeye geldi, sanki vedalaşmak için gelmişti...Keşke göndermeseydim onu, yalnız bir gecelik konuğumuz oldu, kimseye rahatsızlık vermek istemiyordu. Aklı fikri köyünde, evindeydi,çünkü kır işleri başlamıştı. Eşimi benden çok sevmişti, beyini dinle diyordu bana,çünkü o sizin güzel yaşantınız için çok fedakarlıklar yapmış. Kaleme aldığım hayat hikayemi okumuştu ve bundan sonra beni kendisine kızkardeş ilan etmişti. Canım ağabeyim, hani bana Hatice abla renkli ve süslü bindallı giydirecekti, hani bize oğlak çevirmesi yapacaktın, hani bir hafta sizi göndermem diyordun... Hani be, ağabeyim, hani neden sözünde durmadın, neden zamansız pes ettin. Neden bir tek kalbine söz geçiremedin. Hani, Hatice ablayı alıpta Ocaklara gelecektiniz, biz hep o hayalle yaşadık. Hepimizi gözyaşına boğmaya ne hakkın vardı, be güzel ağabeyim. Oldu mu şimdi böyle. Bize şimdi kim doğal sarmısak gönderecek. Kim ıhlamur çayı, Deliorman toprağına kokan karpuz reçeli gönderecek...Seni hiç unutmayacağız, untamam ki zaten, hele otogarda otobüsün kalkarken bize ellerini birleştiripte sallaman yok muydu. Şimdi artık rahat uyu Ağabeyim, rahat uyu.Cennet mekanın olsun...

Müzeyyen Avcıoğlu, Bursa