събота, 2 март 2013 г.

KİTAPLARDAN YORGANIM VARDI

Yaz dedim gözlerime; mürekkep gözyaşı olsun, oku okuyabildiğin kadar, her dize edebi namelerle dolsun. Şiirler ve destanlar yazılsın masalımsı dünyama. Kitaplar - meskenim, kitaplığım - kuytu köşem, kitapçım - sığınağım olsun. Gözlerimde görürüm her satırın ışık yansımalarını, sayfalar dolusu öykülerle coşarım okudukça.
Martı kanadında bile uçsam,yine okumak isterim gökyüzünde. Okudukça, kendimi bulurum her satır arasında,her kelime ortasında. Okumak, yazmak ve şiirlerle bütünleşmek;aşkları dizelere dökmek, sevdalı gözleri gönüllere ekmek, yıldızlardan harf toplamak gerek, teker teker...
Gökyüzünü Atlas yapıp, bulutları döşemek gerek üzerine. Açlığımı bastırmak gerek. Ardından içimdeki birikimi sayfalara, öykülere, şiirlere ve romanlara dökmek. Aşkların en güzeli bu olsa gerek:
- Seni sen yapan ve mutlu kılan kitaplar.
Nerede kaldı çocukluk anılarım. Nerede kaldı, yazdığım romanlarım.İlk okul çağlarında, ellerimle çizgi romanları çizerdim,küçücük mısralarla konuştururdum kahramanları. Sınıfımızdaki kütüphanecikte başlamıştı ilk sevdam;geziniyordum teneffüste kitapların koridorlarında. Her teneffüste iki üç sayfa okuyordum. Daha sonraları Kırcaali'de okudum,orada ise çok kütüphane,çok kitaplar vardı. Orta okul çağlarında polisiye kriminal romanların hastasıydım. Her gün birkaç yeni kitap alıyordum ve ertesi gün kütüphaneci hanım bana okumadan mı getiriyorsun diye sesleniyordu.
Benim yastığımın baş ucunda, okul çantamda ve çoban torbam da her zaman kitaplar vardı.
Elli yıldır sürüyor bu ilk aşk.Kitaplarımın sevgili dünyası ve ben. Sanki rüzgar savuruyordu harfleri önüme, oku diye. Gece rüyası gibi okuyordum. Kelimeler, üst üste geliyordu rüyalarımda. Alev saçıyordu her virgül, her nokta. Öykünün içeriği alıp götürüyordu beni, sürüklüyordu meçhul yerlere. Ben oralarda hayalcidim
işte;kitaplardan yorganım vardı, kalem ve defterler sanki yemeğimdi;beslieniyordum ben. Cümleler zigzaglar çiziyordu, uyuyakalan gözlerimde.
Türkiye’ye yerleştiğimde ve kitapçıları keşfedince, benim bambaşka bir dünyam oluştu. Okudukça, okuyasım geliyordu. Kimleri okumadım ki.Adeta bir yudumluk su gibi içiyordum Ana dilimin,öz Türkçemin kitaplarını.
Son yıllarda ise farklı kitaplar ilgimi çekmişti;Afrika kıtasındaki Müslümanların sürdüğü yaşamı anlatan kitaplardı bunlar.Daha çok , kadınların yaşam tarzlarını anlatan kitaplar beni tatmin ediyordu. Bir Waris Diri'nin üçleme kitabını okuyunca, defalarca tekrar okumak istedim, okudukça ağladım, ağladıkça yaşlandım, daha fazla yaşamak arzusu depreşti bende. Allahım'a çok şükrettim;iyi ki bu ülkede yaşıyoruz .
"Bin muhteşem güneş".Kanımı donduran kitaptı. Ya "Bir çift yüreğe" ne demeli. Art arda üç defa okudum bu kitabı, hem de hep aynı hevesle. Gördüm ki, ben Afgan ve Somali'li kadınların yaşam öykülerini okumuşum hep.Afrika kıtası çöllerinde yaşam savaşı veren Müslüman kadınların çilesi benim de mücadelemdi artık.İlk defa bir Varis Diri'nin kitabında kadın sünnetini o kadar canlı yaşadım ki;duygularının bastırıldığını ,kadının üzerinde erkeklerin hak sahibi olduğunu görebiliyordum . Khaled Hosseıni zaten iki kitap yazmış, ikisi de muhteşem. ABD'de yaşamasına rağmen, doğduğu toprakları ve bu topraklardaki yaşamı öyle zengin bir dille anlatmış ki;okuduğum zamanlar bir çok dostuma ve arkadaşıma giderken bu kitabı hediye götürüyordum. Danielle Steel'in aşklı romanları da sevdiklerim arasında. Dokuz çocuklu bir anne, nasıl da bu kadar güzel yazabiliyordu romanlarını.Daha bir çokları var .Ya Osmanlıyı anlatan aşk romanları, saltanatı ve haremleri anlatan eserlerin bir çoğunu okudum.Safiye Sultanların üçlemesini, Kiraze, Piraye, Hürrem sultanları ve dahası. Kitapsız bir yaşam düşünemiyorum, sanki nefes alamam gibi geliyor. Kitap okumadan yaşamın nasıl sürdürüleceğini hiç düşünemiyorum, düşünmek bile istemiyorum. Eğer bir gün yazmazsam, eğer bir gün hiç okumazsam, işte o gün sanki ben bir uyur gezerdim. Kendimi ödüllendiririm ben,her fırsatta kitapçıma koşarım.Ev işlerimi noktaladığımda,odama kapanır ve yeni aldığım kitabın birinci sayfasını açarım.İşte böyle bambaşkadır kitapların dünyası.İyi okumalar,dostlarım...


 Müzeyyen Avcıoğlu

15 коментара:

Анонимен каза...

Anlattıkların masal gibi geldi bana... çok hoşuma gitti.. elinize sağlık bayan Avcıoğlu

asiye umut каза...

çok anlamlı ifadelerle ve şairane bir ruhla dile gelmiş yazı...sıkılmadan bir solukta okudum...

Анонимен каза...

Tebrik ediyorum ,yazını çok beğendim etkilendim ..kitaplara duyduğun aşk beni adeta başka bir diyarlara götürdü ve aynı zamanda çok düşündürdü ,bir çok zaman kitaplar pusulamız olmuştur çıkmaz yollarda silahımız olmuştur soğuk savaşlarda ..Seninle gurur duyuyoruz ve yazılarının devamını sabırsızlıkla bekliyoruz ..Sevgiler Saygılar

Анонимен каза...

Kitaplar - meskenim, kitaplığım - kuytu köşem, kitapçım - sığınağım olsun. Gözlerimde görürüm her satırın ışık yansımalarını, sayfalar dolusu öykülerle coşarım okudukça....
Bu ne güzel bir yazı, kim ki bu M.Avcıoğlu, onu tanımak istiyoruz.Bu kadar kitapla yaşayan insanlarımızla gurur duyuyoruz bizler.evet yazılarınızın devamını bekliyoruz sabırsızlıkla.Önünüz açık olsun hanımefendi,kaleminiz hiç kırılmasın.

Анонимен каза...

siyasetin içinde boğulmuşuz Kırcali-EU,neden ve niçin böyle güzel yazılara yer vermiyorsunuz, yaşamak siyaset demek midir, gönlümüzü açacak içimizi mutlu kılacak yazılar koymayı bilmezmisiniz sizler gazeteciler.Hayat siyasetsiz de güzel ...İnsan insan olduğuna şükretmeli bence, gezmeli tozmalı güneşin ayın kitabın sevginin insanlığın çatısı altında...
Yerinde olmak isterdim M.AVCIOĞLU kARDEŞİM, iyi ki sizin gibi insanlar da var bu dünyada yoksa yerdik birbirimizi.Başarılar diliyorum size
KİTAPLARDAN YORGANIM VARDI ne güzel bir ifade, ne güzel bir kelime

Анонимен каза...

öyle de insanlığın çatısı altında dolaşan çok insafsızlar var bunlarla mücadele etmek ayrıca insanlık görevi değilmidir o insafsızlara göz yummak onlardansınız demektir....bunu d aböyle bilin yani müzeyen ablamı cani gönülden selamlıyorum..

Анонимен каза...

Okudukça okuyasım geldi, nasıl kaçırmışım, kim bu M.Avcıoğlu. Kimdir, niçin ağırlık vermezsiniz böyle düşünen insanlara. Almış insanlığ bir telaş hiç durmadan Siyaset kavga bir birini suçlamalar. Niçin güzelliklerden bahsedilmez, niçin Bg nin güzel insanlarının yapğıtları tanıtılmaz, niçin oradaki türklerin yaptığ güzel işleri değilde hep yapamadıkları ön planda.Yazın Müzeyyen Hanım yazın siz bir kişi sayenizde okumaya inandırılsa faydadır.Bende hiç durmadan kitap taşırım yanımda.Şnsınız açık olsun.

Анонимен каза...

MÜZEYYEN AVCIOĞLU:

Bunca yorumum olduğunu bilmiyordum, çok teşekkürler ediyorum, siz güzel insanlarım.Hepinize keyifli okumalar diliyorum.Bulgaristana, Kırcaalime sevgiler yüreğimden ...

Анонимен каза...

SAĞOL HANINEFENDİ SİZİN YAZDIKLARINIZI BABA ALEHANDRE DUMAS BEYİN ESERLERİ GİBİ TAKİP EDİYORUM HER YAZINIZI SABIRSIZLIKLA BEKLİYORUM KÖYDEKİ HAYATI ANLATMAK HER YAZARIN YİYECEĞİ LOKMA DEĞİL

Анонимен каза...

"Kitaplar - meskenim, kitaplığım - kuytu köşem, kitapçım - sığınağım olsun."...Güzeeel, çok güzel Müzeyyen Hanımefendi...Zaten ilim irfan dini olan İslâm'ın ilk emri:OKU!...Yaratan Rab'binin adıyla OKU!

Анонимен каза...

Kitaplar en yakın ve samimi dostlarımızdız ve en zor günlerimizde bıze güç verirler.İnanlar gibi hiç ihanet etmez sevenlerine!Yazdıklarınız bir şarkı gibi geliyor kulağıma!Tebrikler!

Анонимен каза...

Çok içten, çok akıcı ve tatlı bir anlatım sergilediğiniz için sizi kutluyorum Müzeyyen Hanım. İşte böyle, insanlar kitap okuya okuya bir gün kitap yazabilme seviyesine geliyorlar...İSA CEBECİ

Анонимен каза...

Müzeyyen Avcıoğlu? İlk duyduğumda çok şaşırdım, isim yabancı değildi, soy adını bilmiyordum.Sonra sayfasında gezindim, mest oldum, her gece sayfadan ayrılamaz oldum. Gündüzleri okulda öğrencilerime ders verirken hep bu güzel yürekli kadını düşündüm.Tatil boyunca onu okudum, ben hiç böyle duygusal bir insan tanımamıştım, ne kadar yumuşacık bir yüreği var, ne kadar sevgi dolu bir insan. Tel. numarasını istedim, TA UZAKTAN Almanyadan aradım onu. Bir insan bu kadar mı sesiyle yazdıkları çakışır. Genç bir kızla konuşuyordum adeta, mutlulktan uyumadım o gece. Söz verdi bana kitabı çıkınca göndereceğim diye. Bekleyeceğim kitabını güzel bayan.Başarılar diliyorum ve seni Bulgaristana görmeye geleceğim mayısta. Çünkü mayısta sende orada olacaksın biliyorum.Ogüzel şiirleri yazan bir insanı yakından görmek tek dileğim.

Анонимен каза...

Ağlattınız beni...hem de çok ağlattınız...ama mutluluktan, son yorumçok dokundu ruhuma, yüreğime...Sizleri, hepinizi, tüm okuyucularımı seviyorum....
M.AVCIOĞLU

Анонимен каза...

Ablacım sen ne kadar güzel yazıyormuşun bu eski yazı anlaşılan. Bayıldım yazına, kitap sevgisi oluştu içimde şimdi, önce sen kitabını gönder bana ben adresi özeline gönderdim.Sonrada kitapçıya gideceğm sayısız kitaplar almak istiyorum.Nsıl boşa geçmiş gençlim şimdi anladım.
OH BE GÜZEL ABLAM SEN HEP O GÜZEL YÜRENLE YAZ BİZE SEN ÖNCÜMÜZ OL YILDIZIMIZ OL OLURMU.BEHİDEKİ KIZLARA KİTAP GELMİŞ HEPSİNE BENDE İSTERİM ABLAM.İSTERSEN FİRMADAN YOLLA.BİZ SENİ ÇOK SEVİYORUZ
BULGARİSTANDA. SELAMLAR

Публикуване на коментар

Забележка: Само членове на този блог могат да публикуват коментари.